دانلود آهنگ جاده از امیررضا پایدار + متن کامل شعر

ترانه «جاده» با صدای احساسی و لطیف امیررضا پایدار، سفری عاشقانه و شاعرانه را از نگاه یک دل‌داده روایت می‌کند؛ سفری که جاده‌اش نه آسفالت و پیچ و تپه، بلکه عمق چشم‌های کسی‌ست که تمام هستی را در دل خود جا داده.

از نخستین مصرع، تصویرسازی عاطفی ترانه آغاز می‌شود:
«یه جاده‌ست توو چشمات که توی غباره...»
اینجا چشم‌ها استعاره‌ای از مسیری مبهم و پیچیده‌اند؛ مسیری که انتهایی ندارد، و هربار که عاشق گام برمی‌دارد، به جای رسیدن، بیشتر در آن گم می‌شود.

اشاراتی چون مرز جنون، شب، گریه و دل‌تنگی به‌خوبی نشان‌دهنده‌ی ترکیب غم و زیبایی در این مسیرند. ترانه‌سرا با ترکیب عناصر طبیعی چون باران، جاده چالوس، کوه، رود و دریا، فضایی نوستالژیک و آشنا برای شنونده ایرانی می‌سازد؛ فضایی که در آن عشق، سفر، طبیعت و دلتنگی با هم گره خورده‌اند.

یکی از درخشان‌ترین بخش‌های ترانه، مصرعی‌ست که تلخی واقعیت را به‌سادگی بیان می‌کند:
«بگو کی نشسته تو قلبت که داره ته تلخ تقدیرمو مینویسه»
در اینجا شاعر به‌زیبایی حس غریب جای‌خالی، حسادت و سرخوردگی را بیان می‌کند؛ گویی کسی جای او را گرفته و معشوق بی‌توجه به این زخم، راه خود را می‌رود.

در انتهای ترانه، این جمله:
«از این جاده جز تو مگه من چی می‌خوام؟»
خلاصه‌ای‌ست از کل ترانه؛ عشق محوری‌ست، مقصدی نیست جز او، و جاده‌ای نیست مگر چشم‌هایش.

ترانه «جاده» با زبان ساده اما تأثیرگذار، دل‌مشغولی‌های یک عاشق را به تصویر می‌کشد؛ عاشقی که مسیرش گاه دردناک، گاه شاعرانه، اما همیشه عاشقانه است.