دانلود آهنگ یادگاری از تیدل + متن کامل شعر

«یادگاری» قطعه‌ای غرق‌شده در فضای دلتنگی، تنهایی، و اندوهی عمیق است. تیدل با بیانی بی‌واسطه و روایتی صمیمی، قصه‌ی جست‌وجوی بی‌نتیجه پس از رفتن معشوق را پیش چشم می‌کشد؛ روایت آدمی که هنوز با خاطرات و نشانه‌ها زندگی می‌کند و هر کوچه و خیابان شهر، یادگار دوران خوشی است که حالا فقط خاطره‌ای از آن باقی مانده.

شاعر، حس غریبی و غربت را با تصاویری مانند «چند سالیه خواب بودم»، «همه بی‌ربط شدن نسبت به من» و «هر چی رنگ بود محو شده» منتقل می‌کند؛ گویی شخص پس از جدایی، در دنیایی بی‌رنگ و معنویت اسیر شده است. این بیگانگی با جهان و سردیِ زندگی، ویژگی عمیق این ترانه است.

مصرع‌هایی مثل «خنده نفرین شده رو لب من» و «این زندان خونه من شده بعد رفتنش»، سوز عمیق عاشقی را نشان می‌دهند؛ عشقی که پس از جدایی نه تنها التیام نیافته، بلکه همه‌چیز را برای عاشق تیره و بی‌روح کرده است.

بخش‌هایی که شاعر از قاصدک و بهار، ناامیدی و تغییر حرف می‌زند، تاکید بر بی‌پناهی و بی‌تفاوتی جهان پس از پایان عشق دارد؛ جایی که حتی امیدهای کوچک و آمدن بهار دیگر فرقی برای راوی نمی‌کند.

«یادگاری» در حقیقت مرثیه‌ای است عاشقانه برای خاطرات و آدم‌هایی که دیگر نیستند؛ دعوتی‌ست به پذیرش سوگ و گذر زمان، و یادآوری اینکه برخی فقدان‌ها، برای همیشه بخشی از وجود و حالِ زندگی ما خواهند ماند.