بیوگرافی مهسا قربانی اولین داور زن ایرانی کیست؟ + عکس

 با اعلام رئیس کمیته داوران فدراسیون فوتبال، مهسا قربانی به عنوان داور VAR دربی تهران انتخاب شد تا شاهد رخ دادن اتفاقی تاریخی در فوتبال ایران باشیم؛ قضاوت یک زن در بالاترین سطح و حساس‌ترین دیدار فصل فوتبال مردان.

اما شاید نام داور زن دربی تهران، به اندازه کافی برای علاقه‌مندان به فوتبال آشنا نباشد. در ادامه به بیوگرافی مهسا قربانی می‌پردازیم.

داور زن دربی تهران، متولد سال ۱۳۶۸ است و در خانواده‌ای به دنیا آمده که هیچ گرایشی به فوتبال نداشتند. مهسا قربانی فوتبال را در سال ۱۳۸۵ با دروازه‌بانی در تیم منطقه چهار تهران آغاز کرد دو سال بعد، در سال ۱۳۸۷، در کلاس‌های داوری شرکت کرد و از سال ۱۳۸۸ داوری در لیگ ایران را تجربه کرد.

طبق بیوگرافی مهسا قربانی، او دانش‌آموختهٔ مقطع کارشناسی ارشد رشتهٔ مدیریت بازاریابی ورزشی است. او در مسابقات لیگ برتر فوتبال زنان ایران داوری می‌کند و از سال ۲۰۱۷ داور بین‌المللی فیفا است.

نخستین تجربه‌های داوری مهسا قربانی در آسیا، رقابت‌ها در سطح زیر ۱۴ سال بود. او پنج سال متوالی به این مسابقات دعوت شد و تا سال ۲۰۱۶ در کلاس‌های چشم‌انداز فوتبال آسیا شرکت می‌کرد. بعد تبدیل به داور بین‌المللی ایران شد؛ دختر جوانی که می‌توانست حالا رقابت‌های رسمی آسیا را داوری کند. قوانین فیفا می‌گویند داوران بین‌المللی بعد از موفقیت در رقابت‌های قاره‌ای، می‌توانند به‌عنوان «داور الیت» برای رقابت‌های جهانی انتخاب شوند.

در کارنامه قضاوت‌های داور زن دربی تهران و بیوگرافی مهسا قربانی می‌توان قضاوت در مسابقات مقدماتی و اصلی جام ملت‌ها آسیا و رقابت‌های جوانان آسیا را دید. او تقریبا مهم‌ترین مسابقه نیمه‌نهایی جوانان آسیا بین ژاپن و کره را سوت زد. بعد به مرحله نهایی رقابت‌های شرق آسیا دعوت شد و کنفدراسیون آسیا حساس‌ترین بازی سال زنان، یعنی مسابقه کره شمالی و کره جنوبی را به او تحویل داد.

آن چه در مورد مهسا قربانی به عنوان اولین داور زن دربی تهران نمی‌دانیم، این است که یک داور خانم ایرانی موفق شده است برای نخستین بار قاضی یک بازی مردان باشد. او در کلاس‌های داوری کنفدراسیون آسیا شرکت می‌کرد و به مالدیو دعوت شد. کنفدراسیون آسیا از او خواست یک بازی لیگ دو مالدیو را قضاوت کند.

مهسا قربانی داور زن دربی تهران از تجربه‌اش در این خصوص گفته است:
«وقتی بازی لیگ دو آقایان را به من دادند، هیجان‌زده بودم. نگاه‌های تبعیض‌آمیز اول بازی را هرگز فراموش نمی‌کنم. اما چند دقیقه که گذشت، همه‌چیز طبیعی شد. نگاه من به بازیکنان از بالا به پایین بود. بار‌ها قاطعانه برخورد کردم. خیلی زود فهمیدند این جا یک قاضی است که سوت می‌زند، نه یک زن یا یک مرد.»